Zwevend over land en zee
kijkt ze naar benee
Genietend van de avondzon
op zoek naar een diner
De vrijheid van het zweven
het mooiste van het leven
Zo kijkend naar de aarde
duurt de vrede even
Dan duikt ze naar een grote vis
die straks haar maaltje is
Snelheid en het jachtinstinct
zorgen voor de dis
De sterke klauwen hebben beet
ze slaakt een harde kreet
De vis gaat dood,gegeten worden
de natuur is soms wreed
Dan zit ze op haar grote nest
ze heeft maar weinig wensen
Ze heeft alleen een grote pest
aan die verschrikkelijke mensen
