DRANK

DRANK

Een fles staat eenzaam op een plek

Tussen de hammen en het spek

Waar een ieder met een gebrek

Op zoek gaat naar een verborgen lek

De fles is prachtig en nog vol

De glazen die zijn schoon en bol

Ze wachten op een toverkol

of op een ouwe sluwe snol

De drank zal het een zorg zijn

Of het nou rum is of de wijn

Het wil alleen met veel venijn

Zorgen voor het hoofd en pijn

De dop er af en zuipen maar

We hebben het goed voor elkaar

De koningin of onze tsaar

Ze praten allen door mekaar

Drank maakt vrienden en veel kapot

En het moet altijd door de strot

Of je nu wil of dat het mot

In een villa of een versleten krot

Krijgen kun je het overal

In de kroeg of een verbouwde stal

Een mooie dame of een kwal

Een bouwvakker of een studentenbal

We drinken het bijna allemaal

Alleen de mensen van hard staal

hebben geen last van deze kwaal

Lange haren of vroeg kaal

Ik hou van drank en zijn gemak

Het houdt me scherp en ook strak

In de kelder of op het dak

Met drank op is de wereld vlak

Dus proost zeg ik nog ene keer

Al doet m'n hoofd dan morgen zeer

Morgen drink ik vast wel weer

En dan mischien nog wel wat meer

Het drankorgel !

EUROPA ... part 1 - Verhalen van onderweg -

GRONINGERS !

Weer werken ... Na een kort weekend moest ik weer werken.

'S middags om een uur of 2 richting Westland , auto pakken en op weg.

Om te beginnen moest ik nog laden ... klantje of 7 - 8 zoals normaal was in die tijd ophalen voordat je kon vertrekken.

Het zal een uurtje of 8 's avonds geweest zijn dat ik vol zat met bloemen voor Italië.

En dan begint de werkdag pas eigenlijk dus cd op met herrie en maken dat je voor 5 uur 's morgens aan Basel staat zodat je het busspoortje nog kon nemen aan de grens. 

Scheelde toch gauw een uurtje of 3 wachten aan de grens en we hadden de nachtvergunning voor Zwitserland natuurlijk niet voor niks.

Dus avondeten werd McDonalds aan Hendrik-Ido-Ambacht , want dan kon ik gewoon doorrijden onder het eten , elke minuut gewonnen was een minuut dat je de volgende avond eerder stil stond. En maar gaan ....

Ritje verliep zoals het hoorde super en na een lange nacht en de verschillende klanten gelost , gelukkig allemaal in Noord-Italië , was ik klaar voor de rust. 

Goed restaurantje opzoeken en genieten van het leven zoals dat in het zuiden gebruikelijk was. Eerst even douchen en een borreltje aan de bar. 

Ik stond bij een restaurant dat zeer geliefd was bij de Hollandse chauffeur , maar aangezien de dag had ik geen drukte verwacht. De meeste zouden nog onderweg staan in Zwitserland of Oostenrijk en voor de jongens die het weekend in het zuiden doorgebracht hadden was het nog te vroeg. Natuurlijk was ik ook aan het einde van m'n latijn na een uurtje of 30 werken en het maakte me dan ook niet veel uit dat ik er als enigste Nederlander de avond moest zien door te komen. 

Even een borreltje aan de bar en dan lekker eten. Het bedje lonkte en ik was er aan toe.

Ik stond dus voor het eten aan de bar aan m'n borreltje rustig bij te praten met de eigenaar van de zaak als ik het geluid hoor van wat erg bekend is onder de nederlandse chauffeur ... klompen ... Mooi , denk ik , hoef ik niet alleen aan tafel en inderdaad , het was een Nederlandse chauffeur die binnen kwam lopen. We begonnen te praten en hadden de grootste schik samen. Borreltje na borreltje werd genuttigd en de sfeer was echt prima !

Na enkele borrels en dito grappen gingen we aan tafel om te genieten van een heerlijk maaltje. Aangezien de man geen Italiaans sprak moest ik hem helpen met een leuk gerechtje op tafel te krijgen en dat deed ik graag voor hem , tenslotte kon hij me mischien de volgende keer ook ergens mee helpen. Zo ging dat en zo zou het nog moeten gaan , maar goed.

We hadden net ons primo'tje gekregen toen er nog een man aan tafel kwam zitten. Nou moet ik als brabander zeggen dat ik het best vond. Hoe meer zielen hoe meer vreugd , nietwaar ?

maar al gauw zat ik er voor spek en bonen bij. 

Ze praatte twee zinnen nederlands met elkaar en toen ze er achter kwamen dat ze allebei uit groningen kwamen ging het in het plat gronings verder.

Ik voelde me echt voor lul zitten. 

Ik probeerde het nog een beetje te verdoezelen door er maar een geintje over te maken en mee te ouwehoeren met die gasten , maar eerlijk is eerlijk , dat viel niet mee.

Ik versta er namelijk geen woord van en na een minuut of tien had ik het wel gezien.

Met m'n eten en m'n drankje ben ik weggegaan en heb drie tafels verder heerlijk genoten van het eten en de drank.

Zonder groningers .... die laat ik tegenwoordig links liggen onderweg.

Droomvrouw ... Hoofdstuk 2

Plaats Delict

Pilton ging de kamer binnen waar het lijk nog steeds op bed lag en Delaney liep achter haar aan naar binnen. Zo gauw hij het verminkte lijk zag draaide zijn maag om en hij kon nog net terug op de gang komen. Daar kwam zijn broodje,samen met alle drank van de afgelopen nacht er uit. Gelukkig was de afdeling afgesloten voor de overige bezoekers van het ziekenhuis,maar een passerende verpleegster keek de politieman aan,onwetend wat er op de kamer die hij net had verlaten gebeurd was. "Alles goed meneer ?" vroeg ze aan Delaney,die werkelijk een kleur had alsof hij zelf in het mortuarium had moeten liggen. "Het gaat wel weer,kunt u ervoor zorgen dat het opgeruimd wordt ?" Delaney schaamde zich niet vlug en ging zonder verder op de verpleegster te letten terug de kamer in. Nu wetende wat hij aan zou treffen liep hij eerst naar het aanrecht in de kamer en legde een natte washand op zijn gezicht. Pilton stond hem aan te kijken en zei niet geheel zonder ironie dat Delaney te oud werd voor lange nachten doorhalen. Delaney negeerde haar opmerking,draaide om en keek naar de oude Pat McNally.

Hij keek naar het lijk en het mes wat nog steeds recht overeind in de maag van de man stond. Het was een bloederig tafereel,maar Delaney had wel vaker te maken gehad met onvoorstelbare moorden. En nu zijn maag leeg was kon hij de situatie rustig bekijken. "Ik ga er vanuit dat er geheel volgens de regels is gehandeld en dat nog niemand weet wat er hier aan de hand is ?" Pilton knikte naar hem. "De arts die hem gevonden heeft is al naar het bureau voor verhoor,en hij heeft de kamer inderdaad meteen op slot gedraaid." Het was de normale gang van zaken als er een moord op een belangrijk politicus was begaan. Het gebeurde niet vaak maar gelukkig had de arts juist gehandeld. 
"Ik ga een team samenstellen die dit stilletjes kan oplossen." Delaney wist dat hij de juiste mensen op deze zaak moest zetten zodat het nog even uit de kranten bleef. "Ten eerste laten we het lijk hier liggen om de autopsie uit te voeren." Hij keek Pilton aan en zei dat hij er aan ging werken. Ze verlieten de kamer,die weer zorgvuldig op slot gedraaid werd door Pilton en gingen naar de directeur van het ziekenhuis.

"De kamer is verboden gebied voor iedereen die er niks te zoeken heeft ! En alleen ik maak uit wie er wel wat te zoeken heeft !" Delaney liet de directeur maar meteen weten dat er nu tijdelijk andere regels golden in het ziekenhuis. Hij had al wat mensen gebeld en zijn team was onderweg. Hij wist wie hij voor deze zaak moest gebruiken en hij was vol vertrouwen dat dit niet zo heel lang ging duren. De lijkschouwer,die toevallig dienst had gehad was het eerste ter plaatse en Delaney liep met hem naar de kamer waar de moord had plaats gevonden. "Ik hoop dat je het niet vervelend vind om het hier te doen" zei hij tegen de lijkschouwer. "Maar ik wil dit nog even stil houden." 
De lijkschouwer,Jack Simpledick,knikte en bromde dat hij het begreep. Hij was tenslotte al een tijdje bekend met de gang van zaken en ging meteen aan het werk. Ondertussen was ook de agent die belast was met de deurcontrole aangekomen en kon Delaney naar zijn kantoor op het bureau. Hij liet Pilton weten dat hij haar op de hoogte zou houden en ging er vandoor.

Droomvrouw ... Hoofdstuk 1

Delaney

De telefoon rinkelde in de keuken en Sean Delaney nam hem,nog niet helemaal uitgeslapen,op. "Delaney",zei hij met een nog volle mond. Hij voelde zich beroerd na het feestje van gisteren. Oudjaar vieren in het centrum van de stad was toch niet zo'n goed idee geweest bedacht hij nu. Hij had een leuke vrouw  ontmoet en dat was weer eens aardig uit de hand gelopen. Aan de andere kant van de verbinding sprak een zwoele vrouwenstem. "Goedenmiddag Sean",zei de vrouw en begon te lachen. Ze hoorde aan de stem van Delaney dat het een lange zware nacht geweest was en dat hij nog lang niet fit was. "Je moet naar het Christoffel-ziekenhuis komen,we hebben een probleem". Het was de minister-van-Justitie Sarah Pilton. Zonder nog wat te zeggen hing ze weer op. Delaney had helemaal geen zin om op zijn vrije dag wat te moeten gaan doen wat met werk te maken had,maar als de minister belde moest het wel belangrijk zijn. Als hoofd van de afdeling moordzaken had hij veel contact met haar en hij wist dat de vrouw hem niet zou lastig vallen als het niet nodig was. Vlug nam hij nog een hap van zijn broodje met bacon,ging douchen en ging op weg.

Onderweg naar het ziekenhuis werd Delaney steeds nieuwsgieriger wat er aan de hand kon zijn. Sinds het afluisterschandaal van de kranten werd er zo min mogelijk informatie doorgegeven via de telefoon. Dit om te voorkomen dat de aasgieren belangrijke informatie te horen zouden krijgen die een eventueel onderzoek zouden kunnen schaden. Er was in ieder geval een moord gepleegd,dat was wel duidelijk. Maar als de minister er bij betrokken was en hij moest komen ging het om een belangrijk persoon.

Aangekomen bij het ziekenhuis parkeerde Delaney zijn auto bij de ingang van het ziekenhuis en ging naar binnen. Daar stond minister Pilton hem al op te wachten. "Goedenmiddag Delaney,lekker geslapen ?" Ze zei het met een glimlach die net zo snel weer verdween als dat die gekomen was. "Oud-minister van Justitie Pat McNally is vermoord." Terwijl Delaney haar verbaasd aankeek liep ze weg. Delaney moest bijna rennen om de vrouw bij te houden die al onderweg was naar de kamer waar de oud-minister lag. "McNally ?" vroeg hij  verbaasd. "Waar is dat goed voor ? De man zou al niet lang meer te leven hebben dus waarom zou je hem dan nog willen vermoorden ?" Hij vroeg zich serieus af wat voor idiote zaak dit zou worden. Aangekomen bij de kamer vroeg minister Pilton of Delaney wel zijn lunch binnen wilde houden. Ze lachte nog maar eens naar hem en Delaney voelde nu al een golf van misselijkheid door zijn lijf gaan. Dit klonk niet goed. Hij vond het wel verbazingwekkend dat de minister er zo luchtig over deed. Ze deed de deur open ...

Valentijn

Valentijn jij stuk venijn
Zo'n stuk verdriet zag ik nog niet
Al dat geslijm naar vrouwen toe
Ik ben je al zo lang zo moe
Was je maar een echte vent
En niet zo'n lelijke ouwe krent
Één keer per jaar ik hou van jou
Dat is te weinig voor een vrouw
Stuk schimmel zeg ik als het mag
Ik verwen mijn meisje elke dag.

Droomvrouw ... inleiding : de moord

Droomvrouw

Inleiding : de moord

Langzaam stak ze het vlijmscherpe mes in zijn borst. Een druppel bloed kwam met tegenzin , zo leek het , tussen het lemmet en zijn huid naar buiten gekropen. "Sterf" zei de knappe jonge vrouw terwijl ze een streep trok van zijn ene borst naar de andere. "En dat het maar lang mag duren". Onverschrokken sleepte ze het mes over de man zijn borst. De oude man wilde schreeuwen maar kon geen geluid uitbrengen , bang als hij was , en keek de vrouw aan alsof hij de duivel aanschouwde. De vrouw had een bijna perfecte scheur in zijn bovenlichaam gemaakt. Van de ene tepel naar de andere , en terwijl ze hem strak aankeek verplaatste ze het mes naar zijn keel. Net onder zijn strottehoofd duwde ze de punt van het mes naar binnen. Niet te ver , maar net genoeg om zijn vel door te kunnen snijden. "Sterf" zei de vrouw nogmaals en langzaam liet ze het mes van zijn strot , via zijn nek naar beneden glijden. Net boven zijn navel stopte ze met snijden en duwde het mes zo hard en zo diep als ze kon in zijn buik. Een diepe zucht volgde. De man , bijna 90 jaar oud wist dat dit zijn laatste adem was en probeerde nog eenmaal te zeggen dat het hem speet. Maar langzaam voelde hij het leven uit zich stromen en hij wist dat hij te laat was. Dat dit de straf was die hij verdiende , en dat hij hem waardig moest aanvaarden. Twee minuten later was de oude man dood. De vrouw die hem zojuist vermoord had keek hem nog eenmaal aan en wist dat ze juist gehandeld had. Dit was wat hij verdiende , dacht ze , en terwijl ze naar haar kleding keek liep ze weg. Ze was opgelucht dat het gebeurd was en het enige wat ze wilde was dat ze het achter zich kon laten. Twaalf jaar had de man haar misbruikt en geen dag die ze over kon slaan in haar gedachten. Ze had het geprobeerd , op alle mogelijke manieren , maar nee , vergeten kon ze het niet. Er was teveel gebeurd om het ooit nog kwijt te raken. Ze knikte naar de portier aan de poort , balend dat ze haar moeder maar zo kort gezien had en stapte in haar auto. 

Ze had het goed bekeken , slim als dat ze was had ze niet voor niets de eerste januari uitgekozen als de dag dat ze haar beloften na zou komen. Het was een drukte van belang geweest in het Christoffel-ziekenhuis , zoals ze verwacht had op deze eerste nieuwe dag van het jaar. Iedereen ging familie of goede vrienden opzoeken vandaag en dat was precies wat ze van plan was. Even bij haar moeder langs en dan datgene gaan doen wat ze al zo lang wilde.  Als pas afgestudeerde studente had ze maar weinig vrije dagen en dit was nu precies zo'n dag dat ze , net zoals iedereen in deze staat , een vrije dag had. Ze zag haar moeder toch al veel minder dan was afgesproken en de man die haar leven tot een hel gemaakt had lag maar twee deuren verder. Dit was het beste moment om orde op zaken te stellen , en zoals met alles in dit leven had ze zich voorgenomen ook dit probleem zelf op te lossen. Met haar zesentwintig jaar was ze een uitzonderlijk goede leerling geweest en iedereen was vol lof over haar en haar doorzettingsvermogen altijd de beste te willen zijn. Dat karakter was ook nu weer boven komen drijven en daar was ze zelf ook trots op. Ze kon het alleen aan niemand vertellen deze keer. Een beetje eigenwaarde keerde terug , al zou het nooit zo worden als het normaal was. Zoals haar leeftijdsgenoten het hadden. Wat dat betreft was haar leven ten einde. 

Thuis aangekomen trok ze al haar kleren uit en gooide ze in de open haard. Geen enkel risico wilde ze lopen dat zijn bloed op haar , of haar kleren , werd terug gevonden en dus gooide ze alles in het vuur en sprong zelf in de douche. Drie keer waste de vrouw zich van top tot teen en probeerde daarmee niet alleen de moord , maar ook het verleden weg te wassen. Moe , onzeker en toch ook opgelucht dat ze gedaan had wat ze zichzelf vijftien jaar geleden had voorgenomen kroop ze haar bed in. Het was gelukt en niemand had haar gezien. Tevreden viel ze in een diepe , maar nog steeds onrustige slaap. 

My angel

Vrouw in mijn hoofd

De dag breekt aan na een lange nacht
Gedachten spoken rond
De hele nacht aan jouw gedacht
En aan je rode mond

Je voelde je niet lekker
Stress nam mijn bezit
Ik moest vlug naar m'n trekker
En jij zag bleekjes wit

Het doet me soms veel pijn
Alleen te moeten gaan
Daar waar jij dan niet bij kunt zijn
Op eigen benen staan

Jij bent de kracht van ons gezin
Altijd in de weer
En ook al heb je soms geen zin
Je staat er keer op keer

Diep respect wat jij verdient
En weinigen die het weten
Je hebt altijd voor ons gediend
Dat zullen we nooit vergeten

En daarom zeg ik met heel veel trots
Mijn allerliefste vrouw
De in de branding staande rots
Ik hou alleen van jou

Kuszzz

Erotic Story 18+ ( in English ) Shit Happens

Shit happens

Looking for a nice woman that works on the streets he got busted !

end of story .....

Zondag

Heerlijk , zo'n zondagmorgen
Lekker uitgeslapen tot een uur of half elf
Kids rustig bezig , één op de tablet de ander op de pc
Zelfs de cavia ligt rustig in het zonnetje op de kachel te luieren
Wat een rust ...

Zelf zet ik koffie en gooi de oven aan
Versgebakken broodjes horen er nu eenmaal bij lijkt het
Ik dek de tafel , maak warme chocomel en geniet ...
Eitjes koken en sigaretje roken
Wie maakt me wat ...

En dan ... zonder enige waarschuwing dringt het tot me door
Het is geen zondag ...
Het is zaterdag ...
Ik doe maar net alsof ik het niet weet 
Beter dom genieten dan wijs in de stress schieten

Vandaag is zondag en dat blijft het

... en morgen weer.