Noord-Ierland
Het was een gewoon rondje Ierland geweest.
Begonnen in Dublin en eindigend in Derry (Londonderry) 'savonds laat bij de klant op het erf.
Vast ritje met de normale vaste klanten. Eerst een paar in Dublin,en dan door naar Noord-Ierland. In het noorden kwamen we nu niet bepaald in de mooiste dorpen en steden wat betreft het geweld waar het noorden van Ierland zo bekend om staat,maar behalve een flinke vuurwerkbom onder de trailer in Armagh had ik eigenlijk nooit last gehad.
Maar goed,na Belfast,Armagh,Antrim en Portadown gelost te hebben door naar de klant in Derry,waar ik 's morgens na de verplichte rust moest lossen.
Tot zover niets aan de hand.Mooi op tijd in Derry en nog net op tijd om een biertje te gaan kopen in de plaatselijke pub.
Ik heb nooit problemen gehad op het Ierse eiland in de pubs,wat dat betreft zijn ze allemaal vriendelijk van welke kant ze ook zijn.
Maar goed,na een heerlijke pint mijn bedje opgezocht en heerlijk rustig geslapen.
De volgende dag de bloemen gelost en gebeld met de planning of er nog wat terug te laden viel,of dat het een ritje fust ophalen zou worden.
Terugladen op Warrenpoint,een plaatsje dicht bij Newry aan de grens met Ierland. Warrenpoint,een leuk dorp aan de Ierse zee en ik vroeg dan ook of ik diezelfde dag nog kon laden of dat het de volgende dag zou worden wat meestal het geval was.
Helaas zou ik dezelfde dag nog moeten laden wat een leuke avond in de weg stond,maar goed,het kan niet altijd feest zijn.
Onderweg van Derry naar Warrenpoint kom ik in een file te staan op een 2-baansweg. Het was een kilometer of 20 voor Newry en het was een punt waar wel vaker gecontroleerd werd door de politie op vooral wapens,bommen en drugs. Rustig aansluiten dan komt het allemaal goed dacht ik en maakte me dan ook geen zorgen.
Na een minuut of 10 zag ik de poltie staan,zoals gewoonlijk in vol ornaat en de automatische geweren in de aanslag. De eerste keer ziet zoiets er best raar uit maar met de ervaringen in Italië en Spanje wist ik dat ik als vrachtwagen zo door zou kunnen rijden.
helaas,vandaag duurde het wat langer. De auto voor me werd er uitgepikt voor een algehele controle wat betreft inzittenden en inhoud van de auto.
Nadat de inzittenden waren gefouilleerd werd de kofferbak opengemaakt,en daar begon de ellende. Achter in de kofferbak lag een bom,klaar om ingezet te worden bij de strijd tussen noord en zuid. Binnen een minuut lagen er 4 mensen op straat geboeid en stonden de agenten vol in de stress naar me te wijzen dat ik een smal pad op moest draaien. Het straatje wat regelrecht de Ierse heuvels inliep was wel erg smal om met 18 meter in te draaien en dat was ik dus ook niet van plan.
Ik maakte mijn deur open om uit te stappen en tegen de agenten te zeggen dat ik daar echt niet in kon rijden zonder te weten waar het straatje zou eindigen.
Terwijl ik mijn deur open deed gingen er enkele lopen omhoog en wezen recht op me,terwijl de heren die ze vast hadden vol in de stress zaten.
Ik heb nog nooit zo vlug een deur dichtgetrokken,en een onmogelijk straatje ingereden.
Ik ben tenslotte geen held,nietwaar ?
Het pad waar ik op terecht kwam liep rechtstreeks een natuurgebied in en ik kon geen kant op. het was een toeristische route die zeer mooi was maar die ik normaal gesproken nooit had genomen.
De afstand naar Newry/Warrenpoint werd er door verdubbeld en laden ging dan ook niet meer lukken die dag.
Ik heb een mooie avond in de pub gehad en de volgende morgen op m'n gemak het vrachtje geladen waar ik voor kwam.
De week er op zat ik weer in Ierland en kreeg bij toeval te horen dat de auto waar ik achter had gestaan een bom van 30 pond bij had die een politiebureau had moeten opblazen ergens aan de grens tussen Ierland en Noord-Ierland.
Toch een apart gevoel dat die bom mij een leuke avond bezorgde ...
