Delaney
De telefoon rinkelde in de keuken en Sean Delaney nam hem,nog niet helemaal uitgeslapen,op. "Delaney",zei hij met een nog volle mond. Hij voelde zich beroerd na het feestje van gisteren. Oudjaar vieren in het centrum van de stad was toch niet zo'n goed idee geweest bedacht hij nu. Hij had een leuke vrouw ontmoet en dat was weer eens aardig uit de hand gelopen. Aan de andere kant van de verbinding sprak een zwoele vrouwenstem. "Goedenmiddag Sean",zei de vrouw en begon te lachen. Ze hoorde aan de stem van Delaney dat het een lange zware nacht geweest was en dat hij nog lang niet fit was. "Je moet naar het Christoffel-ziekenhuis komen,we hebben een probleem". Het was de minister-van-Justitie Sarah Pilton. Zonder nog wat te zeggen hing ze weer op. Delaney had helemaal geen zin om op zijn vrije dag wat te moeten gaan doen wat met werk te maken had,maar als de minister belde moest het wel belangrijk zijn. Als hoofd van de afdeling moordzaken had hij veel contact met haar en hij wist dat de vrouw hem niet zou lastig vallen als het niet nodig was. Vlug nam hij nog een hap van zijn broodje met bacon,ging douchen en ging op weg.
Onderweg naar het ziekenhuis werd Delaney steeds nieuwsgieriger wat er aan de hand kon zijn. Sinds het afluisterschandaal van de kranten werd er zo min mogelijk informatie doorgegeven via de telefoon. Dit om te voorkomen dat de aasgieren belangrijke informatie te horen zouden krijgen die een eventueel onderzoek zouden kunnen schaden. Er was in ieder geval een moord gepleegd,dat was wel duidelijk. Maar als de minister er bij betrokken was en hij moest komen ging het om een belangrijk persoon.
Aangekomen bij het ziekenhuis parkeerde Delaney zijn auto bij de ingang van het ziekenhuis en ging naar binnen. Daar stond minister Pilton hem al op te wachten. "Goedenmiddag Delaney,lekker geslapen ?" Ze zei het met een glimlach die net zo snel weer verdween als dat die gekomen was. "Oud-minister van Justitie Pat McNally is vermoord." Terwijl Delaney haar verbaasd aankeek liep ze weg. Delaney moest bijna rennen om de vrouw bij te houden die al onderweg was naar de kamer waar de oud-minister lag. "McNally ?" vroeg hij verbaasd. "Waar is dat goed voor ? De man zou al niet lang meer te leven hebben dus waarom zou je hem dan nog willen vermoorden ?" Hij vroeg zich serieus af wat voor idiote zaak dit zou worden. Aangekomen bij de kamer vroeg minister Pilton of Delaney wel zijn lunch binnen wilde houden. Ze lachte nog maar eens naar hem en Delaney voelde nu al een golf van misselijkheid door zijn lijf gaan. Dit klonk niet goed. Hij vond het wel verbazingwekkend dat de minister er zo luchtig over deed. Ze deed de deur open ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten